Olmuyor, ne yapsan olmuyor bu işlerde. Kendini kaptırma hızımıza hayat mı yetişemiyor yoksa kendimi kaptırdığımızdan hayat mı ciddiye almıyor bizi bilmiyorum.Anlayacağınız herkes gibi bu konuda ben de dertliyim..
Aşk işlerinde başarılı olanlar gerçekten başarılı mı bilmiyorum ama bana mümkün gelmiyor. O yüzden hayattaki amacım bu işte başarılı olmak olmadı. Herkes nasıl acı çekiyorsa ben de çekecektim. Umursamıyorum artık onu deyip akşam kıza telefonda ağlayan erkekler gibi de olmak istemedim. isteklerime ulaşabilmek ve istemediğim durumların başıma gelmesini engellemek için kriter(şu an aklıma başka bir şey gelmiyor tam karşılığı bu değil) belirledim. Kriter derken şöyle güzel olsun böyle güzel olsun gibi bir şey değil, açıklayayım da kurtulayım bu dertten.Kriterim sevmek.Bu kadar basit bir şey işte.
Sevmek konusunda tüm klişeleri biliyorsunuz, bir de ben kafanızı şişirmek istemem. Sevmek, kutsal bir duygu. Hormonlarınızın etkisi ile takıldığınız kızlara karşı hissettiğiniz değil, bence.Ergenlere girmek istemiyorum. Sevmek, pek fazla ederi olmayan duygu.Bunu öğrendim.Öğrendikten sonra daha fazla sevdim.
Hayat bakışım gibi aşkta da birine benzemek istemedim.İnsanların yaptıkları yanlışları ben yapmamak için uğraştım. Yalanlarla kız tavlamak benim yapamayacağım şey değil yapmayacağım şey oldu. Hissetmediğim hiçbir şeyi söylemedim.Savunamayacağım davranışları yapmadım. Saygının tanımını en geniş anlamda kabul ettim, öyle davrandım. Sevgimin yanında saygımı eksik etmedim.
Eskiden benim de 'kendimce felsefem' yoktu. Sıradan bir insandım. Sonra aşık oldum( hala devam ediyor ). Her şeye artık daha farklı bakıyorum. Dertliyim dedim yazının başında, biliyorum. Aşk acımı çok özel arkadaşlarıma anlatıyorum. Bu kadar seçicilik yapıyorken yazı da içini dökmek bana mantıklı gelmiyor.
Kendimce bir felsefe edindim. Farklı bir yol izlemek istedim. Sonucunda dibe vurdum. Demek istediğim ne yaparsan yap olmuyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder