Papiss Cisse, Newcastle'dan ayrılmak istiyor. Forma giydiği takımına bir banka şirketinin sponsor olmasından sonra böyle bir karar aldı. Cisse, bankaların fazi aldığını ve faizin İslama uymadığı için sponsorun reklamını yapmamak için ayrılma kararı aldı.
Haberi ilk okuduğumda çok şaşırdım. İlk önce anlayamadım, saçma geldi bile diyebilirim. Sonra kavrayabildim alışık değiliz böyle şeylere zorlanıyoruz haliyle. Papiss'in insanlığını takdir ettim. Çünkü çevremdeki çoğu müslümanda gördüğüm tutarsızlık yok. Söze gelince imanda bir numara gibi konuşan adamlar, çıkara gelince şeytanlıkta bir numara oluyor. Hep bunu yanlış buldum. Bence ibadet kadar insanlıkta önemli. Hatta insanlık daha önemli. Beş vakit namaz kılan teyzeler dedikodu yapınca gözümden düşerler. Ama herhangi bir yardımla gözüme giren insan namaz kılmayınca gözümden düşmüyor. Kendi bileceği iş diyorum geçiyorum. Böyle bir tutumun neden benimsediğimi soracak olursanız samimiyet derim. Çünkü ülkemizin toplumsal yapısı ile İslamı benimseye yatkınız. Öyle yetiştiriliyoruz. Çocukluktan kazandırılan şeyleri alışkanlık için mi yapıyoruz yoksa gerçekten iman ettiğimiz için mi yapıyoruz karar veremiyorum. Haliyle beş vakit namaz kılıp kötü niyette bir numara olanları hemen gözümden düşürüyorum. Yaptıkları ibadetin samimiliğine veya doğruluğuna ben karar verecek değilim. Sadece onlar bana samimi gelmiyor diyorum. Yanlış anlaşılmasın Allah'a şirk koşmuyorum.
Bu haberi okuduktan sonra işin futbolcular tarafını da düşündüm. Başkanlarının karşısında ses çıkaramayan futbolcuları, elinde olan haklarını alınmamasına ses çıkarmayan futbolcuları, Gezi eylemine destek veremeyen futbolcuları düşündüm. Hepsi korkaktı işte. Gezi eylemlerine kadar futbolun cesurların oynayacağı bir oyun olduğunu düşünürdüm. Ama hiçbir futbolcu Gezi'ye destek veremediğini görünce korkak olduklarını anladım. Yabancı futbolcular veriyordu. Bunlar Türk olduklarına göre olan biteni daha iyi biliyorlar onlardan. Ama yine de destek veren yok. Tamam bazıları karşıdır ama hepsinin de karşı olduğunu sanmak kerizlik olur. Yıllardır bizim haklarımızı koruyan yok, paramızı alamıyoruz filan diyorlardı. Bu korkaklık ile bu örgütsüzlük ile daha çok hakları yenir. Türk futbolcularının hiçbiri Papiss kadar yürekli değil. Eğer Papiss'in yerinde siz olsaydınız başka yerde ben bu kadar parayı nasıl kazanacağım derdiniz ve sesinizi çıkaramazdınız.
Davranışlarımda tutarlı olmaya çalışıyorum. Karakterimi sürekli iyileştirmeye çalışıyorum. Hatalarımdan ders çıkarmaya çalışıyorum. insanları gözlemlemeyi severim. Gözlemlerimden çıkardığım dersleri hayatımda uygulamaya çalışırım. Papiss, hayatımda örnek alacağım bir tutum sergiledi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder